Ketamina przeszła bardzo długa drogę – od „ulicznego narkotyku” do leku, który może zrewolucjonizować leczenie depresji. Jakie zagrożenia niesie jej rekreacyjne stosowanie? Co może przynieść ketaminowa terapia antydepresyjna? W niniejszym artykule postaramy się odpowiedzieć na te pytania.
Krótka historia leczenia depresji
Poszukiwanie metod terapeutycznych do zwalczania depresji zaczęło się już w latach 50-tych XX wieku, jednakże prawdziwy przełom nastąpił trzy dekady później. Dopiero wczesne lata 80-te i 90-te przyniosły tzw. hipotezę monoaminową. Zgodnie z niniejszą koncepcją neuroprzekaźnikową depresja wynika przede wszystkim z zaburzeń biochemicznych i powoduje ją całkowity brak lub względny brak jednego bądź wszystkich przekaźników – dopaminy, serotoniny i norepinefryny – w ośrodkach mózgowych.
W rezultacie pod koniec lat 90tych na rynku pojawiły się leki zwiększające serotoninę (np. Prozac czy Zoloft) czy podnoszące poziom dopaminy i norepinefryny (np. Wellbutrin). Niestety lata badań wskazały, że ich skuteczność wynosi ok. 40-60%, a lista skutków ubocznych jest dość długa. Potrzeba nowych, skuteczniejszych rozwiązań, sprawiła, że pod lupą badaczy pojawiła się ketamina – substancja psychoaktywna, którą do tej pory stosowano głównie do znieczulenia ogólnego.
Rekreacyjne stosowanie ketaminy – zagrożenia
Ketamina jest lekiem stosowanym w anestezjologii od lat 70tych. Z uwagi na swoje dysocjacyjne działanie od lat 80tych zaczęła zyskiwać na popularności jako narkotyk imprezowy. Tak jak w przypadku innych leków o działaniu narkotycznym, stosowana poza settingiem medycznym ma ona potencjał do nadużyć. Niektórzy ludzie mogą po prostu uzależnić się od efektów działania ketaminy w dużych dawkach pomimo negatywnego wpływu na ich wydajność życiową.
Ketamina stosowana do użytku rekreacyjnego stanowi ogromne zagrożenie. Dlaczego? Efekty po jej zażyciu mogą być różne – od pożądanych po nieprzyjemne i niebezpieczne dla zdrowia. Uzależnione jest to od wielkości dawki i formy podania. W skrócie – ketamina podawana w warunkach nieklinicznych może wywoływać bardzo różne rezultaty zarówno pod względem szybkości rozpoczęcia działania, jak i rodzaju efektów wywołanych w mózgu i reszcie ciała.
Kliniczne stosowanie ketaminy – zalety terapii
Leczenie depresji ketaminą daje bardzo dobre wyniki, szczególnie w przypadku osób, które nie uzyskały zadowalającej poprawy, stosując standardową farmakologię. Leczenie takie odbywa się przy użyciu niskich dawek i nie niesie ze sobą ryzyka uzależnienia. Terapia ma formę wlewów dożylnych. Jest też dostępne państwowe leczenie formą donosową esketaminy (pochodna ketaminy) w poradniach przy szpitalach psychiatrycznych lecz jest ona mniej przewidywalna psychodelicznie i mniej skuteczna. Do największych zalet leczenia ketaminą dożylną należą:
- Wysoki poziom skuteczności – standardowe leczenie antydepresantami bardzo często nie daje satysfakcjonujących wyników. W przypadku terapeutycznego stosowania ketaminy zauważa się poprawę u ok. 70% pacjentów.
- Szybkie rezultaty leczenia – pierwsze pozytywne efekty ketaminy czasami są zauważalne już po kilku godzinach od podania.
- Krótkotrwałe skutki uboczne – jak każdy lek, także ketamina może być źródłem działań niepożądanych. Efekty uboczne ustępują jednak wkrótce po zakończonym zabiegu. I nie utrzymują się poza dniami zabiegowymi.
- Wysokie prawdopodobieństwo remisji – zgodnie z najnowszą wiedzą naukową leczenie potrzymujące ketaminą skutecznie chroni pacjentów przed nawrotem depresji.
Leczenie pod okiem specjalistów w KetamineClinic
Decydując się na leczenie w KetamineClinic, masz pewność pełnego bezpieczeństwa i kompleksowej opieki pod okiem najlepszych specjalistów z zakresu psychiatrii oraz psychoterapii. Nasza oferta jest bardzo szeroka – obejmuje wiele schorzeń psychicznych i różne formy terapii, w tym leczenie depresji ketaminą.
.
.